Arkadaşlarla Sohbetler İncelemesi: Joe Alwyn ve Alison Oliver’ın gösterisi beklenenden daha hızlı tükeniyor

Arkadaşlarla Sohbetler

Arkadaşlar Oyuncularla Sohbetler: Alison Oliver, Joe Alwyn, Sasha Lane

Friends Creator ile Sohbetler: Lenny Abrahamson

Akış Platformu: Lionsgate Oyun

Arkadaşlar Yıldızlarla Sohbetler: 2.5/5

Daisy Edgar-Jones ve Paul Mescal’ın sürpriz hiti Normal People’ın ardından Sally Rooney’nin ilk romanı Conversations with Friends de TV uyarlaması için seçildi. Rooney’nin her iki kitabında da materyal Y kuşağı için tasarlandı ve Normal İnsanlar bunun çeşitli yönlerini yakalamayı başarırken, Conversations with Friends benzer bir yol izliyor ancak ilki kadar başarılı değil. Çoğumuz için izolasyonun tek ortak olduğu pandemi sırasında, Normal İnsanların samimiyeti garip bir şekilde güçlü hissettirdi ve üstelik Daisy ve Paul’ün ruhlarımızı daha da rahatlatan cızırtılı kimyasıydı. Manevi devamına gelince, 12 bölüme yayılan Dostlarla Sohbetler, varlığını hissettirmek için kendi tatlı zamanını alıyor.

Sessizliklerinde çok daha rahat olan baş kahramanları Frances (Alison Oliver) ve Nick Conaway (Joe Alwyn) gibi, gösteri de ona bir ifadesizlik duygusu getiriyor. Sally Rooney’nin çalışmalarına aşina olanlar için, İrlandalı gençliğe dair bir algıyı nasıl sunduğuna dair tuhaf bir yol var, ancak Normal İnsanlardan farklı olarak, Arkadaşlarla Sohbetler, muhtemelen İrlandalılığa geri adım atarken Rooney’nin bakışında eksik gibi görünüyor. gösteriyi küresel olarak Y kuşağına daha yakın hale getirin. Gösteri, zina, duygusal uyumsuzluk ve daha fazlasını içeren çeşitli temaları araştıran yavaş bir yakıcıdır.

Conversations with Friends’te, eski sevgilisi ve en yakın arkadaşı Bobbi (Sasha Lane) ile sözlü sözler söyleyen 21 yaşındaki üniversite öğrencisi Frances (Alison Oliver), evli bir aktör olan Nick Conaway’den (Joe) etkilendiğini fark eder. Alwyn) karısı Melissa (Jemima Kirke) ile arkadaş olduktan sonra tanışır. Bobbi’nin komünist olarak tanımladığı Frances, Nick ve Melissa’nın lüks evlerinden oluşan yetişkin yaşamları fikrine garip bir şekilde ilgi duyar. Frances, bir yandan bir şair olarak çalışmalarının süreksizliği fikrinden hoşlanırken, ilişkilerinde de bunun tam tersini arıyor. İçine kapanık kişiliklerine rağmen, Nick ve Frances kendilerini birbirlerine çekilir bulurlar ve dizinin çoğu, bu ilişkiyi anlamlandırmaya çalışan ikincisinin etrafında döner.

Rooney’nin romanını okuyanlar için, dizide bulacağınız en büyük farklılıklardan biri, Nick ve Frances’in ilişkisinin burada daha hızlı başlaması, eksi kitabın hikayesi için çok önemli olan tüm e-posta alışverişleri. Dizi, Nick ve Frances’in birbirlerine mesaj attığını gösteriyor, ancak ilişkilerinin başlangıcı, birbirlerine neden ilgi duyduklarına dair fazla bir neden verilmeksizin oldukça aceleci görünüyor. Frances ve Nick arasındaki yaş farkı ve yakınlıklarının evrimi dizide pek araştırılmıyor, bu da onlarla gerçekten bağlantı kurmamızı zorlaştırıyor. Dizinin keşfetmek istediği ana unsur romantizm olmasına rağmen, Frances’in boşanmış ailesiyle olan kırık ilişkisi, duygusal kargaşasının sonucu olabilecek veya olmayabilecek fiziksel durumu da dahil olmak üzere hayatının diğer yönleri daha fazla çalışıyor. Gösteri özellikle Frances’in Endometriozis tanısını iyi işliyor.

Frances ve Bobbi’nin karakterleri arasındaki alışverişler de dizide romana en yakın olan kısımlar. İki arkadaş ve eski sevgililer arasındaki e-posta alışverişleri, onları seslendirme formatlarında duyduğumuz için iyi bir formatta gösteriye giriyor. Pek çok düzeyde, şov, Nick ve karısı Melissa’nın tersine çevrilmiş güç dinamiği ile evliliği gibi küçük unsurları yakaladığı için incelikli bir şekilde puan alıyor. Rooney’nin romanı Frances ve Nick’in lanetli romantizminden çok daha fazlası olsa da, dizide çok fazla keşfedilmiş bir şey yok. Normal People’ın diğer şovların üzerine çıkmayı başarmasının birçok nedeni arasında, ruh sağlığı, rıza ve daha fazlasıyla uğraşarak karakterlerinin derinliklerine inme şekli de vardı. Ne yazık ki bu cephede, Arkadaşlarla Sohbetler düz düşüyor.

AYRICA OKUYUN: Joe Alwyn, Taylor Swift romantizmini neden gizli tutmak istediğini AÇIKLAR: Bu daha çok başka bir şeye yanıt

Gösterinin yavaş temposu kesinlikle birçokları için rahatsız edici olacak. Şov, 12 bölümünün sonuna gelmeden önce buharı tükeniyor. Performanslar açısından, yeni gelen Alison Oliver, Frances’in kişiliğini yakalamakta iyi bir iş çıkarıyor, sessiz bakışları, göz temasından kaçınmaya çalışan içe dönük kişiliğini çiviliyor. Ayrıca, Frances’in biraz küçümseyici gibi görünen diğer tarafını son derece iyi dengeler. Joe Alwyn’e gelince, oyuncu Nick karakterine oldukça iyi katmanlar getirmeyi başarıyor. Yine de dizinin en büyük hayal kırıklığı, Oliver ve Alwyn’in bu gösteriyi ayakta tutmak için gereken kimyadan yoksun olması. Girls’ün şöhreti Jemima Kirke şovda biraz az kullanılmış gibi görünüyor, oysa Sasha Lane Bobbi rolüne mükemmel uyuyor.

Arkadaşlarla Sohbetler oldukça iyi başlıyor ve hatta başta baş kahramanlarının karmaşık hayatlarına ilgimizi çekmeyi başarıyor, ancak nüans eksikliği ve senaryonun Rooney’nin yazılarından gerçekten en iyi şekilde yararlanabilmesi onu sıkıcı bir saat yapıyor. Gösterinin durgun temposu, karakterlerin yolculuklarına bağlı kalmamızı da zorlaştırıyor. Sonuç olarak, Arkadaşlarla Sohbetler, Normal İnsanlar’ın dahice uyarlamasından sonra kaçırılmış bir fırsattır.