Ed Yong, Yerleşik Hayvanlar (ve Pandemi) Sense Maker ile Hayvanat Bahçesi Günü

bırak Ed Yong timsah dudakları hakkında şiirsel cilalamak için. DC’deki Ulusal Hayvanat Bahçesi’nin sürüngen evinin dışındaki parmaklıklara yaslanıyoruz, birkaç metre ötedeki çimenlerdeki pullu örneği, özellikle de çenesinin kenarını kaplayan çilleri daha yakından görmek için. Yong, bu gözeneklerin su yüzeyindeki en küçük dalgalanmayı nasıl algıladığını açıklarken, “Onlar insan parmak uçları gibiler” diyor; Bu yüzden timsahları sık sık burunları yarı su altında pusuda beklerken görüyorsunuz. 40 yaşındaki gazeteci neredeyse rüya gibi içini çekerek “Bunu seviyorum” dedi. “Buna benzeyen bir hayvanınız olduğu fikri, temelde zırhlı bir tank, aslında hassas bir dokunuş örneği.”

Nisan ayının başlarındaki bir Pazartesi günü için, hayvanat bahçesi Yong ve ben üçlü fili, kişisel işini zarafetle yürüten bir kaplanı ve öğle yemeğinin ortasında sırtüstü tembellik eden dev bir pandayı, air (“Herkes için zor bir salgın oldu,” diye alay ediyor Yong). Çayır köpeği sergisinde, küçük kürk topları yoğun bir şekilde sessiz görünüyor, ancak makul derecelerde bir donanma giyen bir palto, chino ve tenis ayakkabısı giyen resmi olmayan tur rehberim, konuştuğumuz gibi muhtemelen ultrasonik olarak iletişim kurduklarını hatırlatıyor. ne, tam olarak, asla bilemeyeceğiz. Yong, “Yalnızca bir çayırköpeği hakareti” varsayımında bulunuyor.

Tartışmasız keyifli bir öğleden sonra, en azından bir bilim yazarından bu tür birinci sınıf zoolojik deneyim aldığım için değil, aynı zamanda söz konusu bilim yazarı, 2020 öncesi niş çevreler arasında ilk olarak bilinen Ed Yong olduğu için. Atlantik Okyanusu‘in hayvanlar dünyasının en tuhaf köşelerinin en önde gelen açıklayıcısı (kertenkele bölümünün yanından geçmek, ikimize de 2015 başlarında yazdığı bir hikayeyi hatırlatıyor. Komodo ejderi otopsisi), daha sonra – 2020 baharında başlayarak – ülkenin en önde gelen COVID pandemisinden biri olarak, herkes tarafından tweet’lendi. Barack Obama ile Ellen Pompeo. Güzel bir hayvanat bahçesi gününe ihtiyacı olan biri varsa, o kişi pekala tüm bunları 2018’de tahmin ettiduraklatılmış kitap kalem süpürme izni özellik sonrasında özellikve geçen Haziran ayında bir Açıklayıcı raporlama için 2021 Pulitzer Okunamayan COVID bilgi ortamıyla ilgili mümkün olan en yüksek övgüyü çağrıştıran terimlerle “açık” olarak açıklanan pandemi kapsamı için.

2020’ye dönüp baktığında Yong, sabah 7’de düzenli olarak uyanarak ve ardından gece yarısına kadar yazıp rapor vererek geçen ilk bahar aylarını “tuhaf bir ateşli rüya” olarak tanımlıyor; ilk kesin açıklayıcısı, “Pandemi Nasıl Sonlanacak”, tamamen bir hafta içinde toplandı ve Dünya Sağlık Örgütü’nün koronavirüs resmi pandemi statüsü vermesinden sadece iki hafta sonra yayınlandı. Ve böylece, çok gerçek ölüm kalım risklerinin yanı sıra, en azından Yong’un dediği gibi, “ruhum için bir merhem” sunan misyonun saf netliği ile artan, yorucu, duygusal olarak yıkıcı bir haber akışı başladı. Ve zaten bir makale yazmış bir bilim gazetecisi olmanın bariz avantajlarının yanı sıra mikroplar hakkında kitap, Yong, olağan hayvan dünyası açıklayıcıları etrafında geliştirdiği çerçevelerin, küresel bir krizi daha erişilebilir hissettirmek için de iyi çalıştığını keşfetti. “Pandemiden önce, nasıl yapılır gibi şeyler hakkında parçalar yaptığımı hatırlıyorum. mercan kayalığı bilim adamları Çalıştıkları ekosistemlerin dağıldığını izlemek nasıl bir duygu? Veya nasıl, nasıl korumacılar bir türün hayatta kalan son üyeleri kimin umurunda?” o ekler. “‘Bu tür bir hikaye -‘bu insan grubu zorlu işleri hakkında ne düşünüyor’ – sonunda yaptığım birçok işin habercisiydi.”

Bu yaz, Yong’un pandemiden önce üzerinde çalıştığı kitap nihayet çıkacak; belki doğa tamamen iyileşmedi ama okumakta cesaret verici bir şey var Muazzam Bir Dünya medyanın yerleşik tuhaf hayvan meraklısı olarak orijinal temsilcisine büyük bir kapak taşı olarak. Beş temel duyunun yanı sıra ekolokasyon ve manyeto-beyin gibi daha çok galaksi-beyin karşısında, kitap yüzyıllardır süren araştırmayı Yong’un röportajları, raporları ve birkaç hoş doğa inek şakası ile değil, dünyanın tuhaflığından zevk almaya davet etmekle birleştiriyor. balina ötüşü ve deniz tarağı görüntüsü, denizayısı oripülasyonu ve benzer şekilde titreşen böceklerle dolu – çoğumuzun bilmediği – bir dünya.

Yürüyüşümüz sırasında sık sık ara verdiğimizde, Yong’un kibar kısıtlamalar nedeniyle ziyaretimizi gereğinden fazla bilimselleştirmemeye çalıştığını varsayıyorum – arkadaşlarıyla hayvanat bahçesindeyken bir “Edsplainer” olmanın bilincine vardığını kabul ediyor – ama onun bakışlarını izlerken onu izliyor. Üç orangutanın tepede bir ip rotası üzerinde gezinirken verdiği büyük ilgi bana Yong’un çocukken nasıl biri olduğu hakkında bir fikir veriyor – onun tarif ettiği gibi biraz içe dönük ve pay vahşi yaşam belgesellerine takıntılı. Günün manzaralarını tarif etmek için “büyülü” kelimesini cömertçe kullanırken Yong’un bakış açısını canlandıran gerçek ve kalıcı bir mucize var; Safari balayında çektiği bir aslanın fotoğrafını bana göstermekten, 1,5 yaşındaki corgi’si Typo’nun bir iPad’i koklarkenki videosunu paylaşmaktan heyecan duyuyor. Öğleden sonraki kişisel, son derece bilimsel olmayan hedefim, en sevdiği hayvanı bulmak ve sonunda, çıngıraklı yılanları yakalamak için harcanan bir raporlama gezisi hakkında bir hikaye aracılığıyla ortaya çıkıyor: Millet, Ed Yong bir yılan adam. “Herkesin nefret ettiği hayvanlara her zaman bir düşkünlüğüm olmuştur” diye itiraf ediyor. “Yılanlar, örümcekler, köpekbalıkları, akrepler. Hepsini seviyorum.”

Hayvan duyuları hakkında bir kitap yazma fikri – özellikle daha az sevilen türlere ait olanlar – aslında Yong’un bilim iletişimcisi olan karısından geldi. Liz Neeley (başlangıçta elbette bir çalışma konferansında tanıştılar). Yong, “Kışın sonunda biraz melankoli ve kendimi kırbaçlıyorum, bu yüzden hayatımın bu döneminden geçiyordum, Kariyerim zirve yaptı” diye açıklıyor, bu ikimizi de belki biraz güldürüyor karanlık. “Garip doğa hikayeleri yazmak için çok zaman harcadım ve yapmak istediğim şeyin bu olup olmadığından emin değildim. Mesela, bu herhangi bir fark yaratıyor mu? Zamanımla yapmam gereken şey bu mu? Temel olarak, insanların bir şeyi önemsemesini sağlamanın neden önemli olduğuna dair çok güçlü bir argüman ortaya koydu.” Belirsiz hayvan duyularından bahsediyoruz, ancak LeDroit Park’taki The Royal’de öğle yemeği için mola verdiğimizde, Yong’un meraklı empatisinin yazdığı kapsamı nasıl ele aldığını düşünüyorum, özellikle de kötü durumda. COVID uzun nakliyeciler, sağlık çalışanları, bağışıklığı baskılanmışve pandemi hastaları— bir şekilde, son iki yıl içinde çoğu ilgi alanının dışında kalan, deneyimleri Yong’un da odaklanmaya çalıştığı bir ekosistemin sakinleri.

Burada bir geçiş hattı olup olmadığını soruyorum, eğer Muazzam Bir Dünya ve Yong’un pandemi kapsamı, insan sınırlamaları gerçeğini netleştirmeye çalışıyor. Ama bu bile oldukça insan merkezli bir yaklaşım, çünkü Yong sorumu nazikçe yeniden konumlandırıyor. “Görmediğimiz şeyler olarak sınırlamalarımızı daha az görüyorum” diyor. “Bu şeyler gibi, kokular ve algılamadığımız renkler olsun, bizi mahveden bozuk sistemler gibi olsun.” Amerikalı filozofun 1974 tarihli klasik bir makalesi var. Thomas Nagel “Yarasa Olmak Nasıl Bir Şey?” başlıklı Yong, bir keresinde birinin işini tanımladığını söylediği gibi, bir “kanıta dayalı hayal gücü gazeteciliği” aracılığıyla deneyimler (veya hayvanlar, mikroplar veya toplumsal yapılar) hakkında yazmak açısından düşünmeyi seviyor. Yong, “Açıkçası yarasa olmanın nasıl bir şey olduğunu asla bilemeyeceğiz – Thomas Nagel olayı bu,” diye açıklıyor. “Ama deneyebiliriz. Ve bunu yapmak için çaba sarf etmek şanlı ve değerlidir.”