Hulu’daki Ayı Vahşi Erkek Dahi Şef Efsanesini Mauls Ediyor

Carmen “Carmy” Berzatto, köhne Chicago restoranında içten yanan bir adam gibi sekiyor. Yeni Hulu/FX serisinde ilk göründüğü andan itibaren Ayı, türünü tanıyoruz: dağınık saçlı ve kucak dolusu dövmeli, düşünceli kötü çocuk şef. Amerika’daki her restoranın yoğun olduğu şehir, muhtemelen mutfaklara başkanlık eden bir paya sahiptir. Anthony Bourdain koymak mutfak gizli“gürültülü, ahlaksız ve sahte testosteronla aşırı yüklenmiş.”

Prestijli kablo ve yayın programlarının altın çağı, tam da bu tür maço döneklerden besleniyor; aslında, FX markasını aşağıdaki gibi seriler üzerine inşa etti: Beni kurtar (sinirli, sorunlu itfaiyeciler), Kalkan (sinirli, sorunlu polisler) ve Anarşinin oğulları (sinirli, sorunlu bisikletçiler). Bu yüzden, sinirli, sorunlu şeflere ulaşmak için televizyonun bu kadar uzun sürmesi şaşırtıcı. Uyum denemesi mutfak gizli bir ağ dizisine – başrolde Bradley Cooperdaha az değil – 2005’te alevlendi.

MeToo sonrası son yıllarda, bir yeniden değerlendirme yalnız erkek dahi şef efsanesi. Çoğu zaman bu rakam, zehirli, taciz edici bir çalışma kültürüyle, zorbalık ve cinsel tacizin yüksek basınçlı komuta yapısının yan ürünleri olarak kabul edildiği ve göz ardı edildiği bir restoran endüstrisi ile karıştırılmıştır. İşte o an Ayı içeri girer, gözleri sonuna kadar açık ve masa örtüsünü her şeyin altından çekmeye hazırdır. Carmy, olağanüstü bir manyetizma ile oynadı. Jeremy Allen Beyaz, iyi yapılmış bir mahalle çocuğu. Becerilerini Amerika’nın en iyi restoranlarından bazılarında geliştirdi (French Laundry! Noma!) ve bunu kanıtlayacak fiziksel ve ruhsal yaraları var. Şimdi, merhum kardeşi Michael’dan miras kalan aile restoranı Original Beef of Chicagoland’a geri döndü. Tam bir kaos halinde: pis, disiplinsiz ve borç altında ezilmiş. Tüm bunlar, Carmy’nin, dizinin gergin temposuyla eşleşen, her yarım saatlik çılgın ve şiirsel bölümde bizi harekete geçiren artan paniğini körüklüyor.

Bazen Carmy, eğitim aldığı harika restoranlardan birine geri dönüşler yapıyor. Orijinal Sığır Eti’nin aksine, bu lüks mutfak pırıl pırıl, beyaz ve düzenli, yemeklerden çok tablolara benzeyen, özenle düzenlenmiş yemeklerle dolu. Ama orada Carmy’nin patronu (oyuncu Joel McHale) çalışanlarıyla alay eden ve onlara işkence eden sadist bir şeftir. “Bunda berbatsın, bunda iyi değilsin,” diye dürtüyor Carmy. “Daha hızlı git, orospu çocuğu!” Kamera, çılgınca güzel bir tabak yemek çıkaran Carmy’nin umutsuz mavi gözlerinde kalır.

Vahşi erkek dahi mantosunun altında ezilen Carmy, farklı türde bir restoran işleten farklı türde bir şef olmaya kararlıdır. Sydney Adamu’yu işe alıyor (Ayo Edebiri), iddialı bir Amerika Aşçılık Enstitüsü mezunu, Orijinal Sığır Eti’ni yeni bir şekle sokmasına yardımcı olmak için. Sydney yerel bir dalışta sous şefi olmak için fazla niteliklidir, ancak Carmy’nin yemeklerine tapar ve onun daha nazik, daha nazik bir yemek kültürü vizyonunu paylaşır. “Yemeklerin boktan olduğu ve herkesin boktan davrandığı bir yer olmak zorunda değil” diyor. Escoffier’e tapan bu yabancılara karşı temkinli olan mevcut mutfak personelini ikna etmek kolay değil. Özellikle dirençli Richie (Ebon Moss-Bachrach), Carmy’nin erkek kardeşi ile birlikte restoranı işleten ailenin havalı bir arkadaşı. Richie, Carmy’yi iddialı bir sonradan görme, o geride kalırken kaçan ve Original Beef’i devam ettiren biri olarak görüyor.

“Napa’da cımbız ve kaz ciğeri ile ne yaptığın umurumda değil,” diye patladı Richie, Carmy’ye kendi hazırladığı süslü yeni yemek yerine restoranın geleneksel spagettisini servis etmesini emrediyor. Sonra Richie, Carmy’nin yemeğini tatmak için gizlice uzaklaşır ve zevkle inler. Diğer çalışanlar kendilerini yeni ilham alıyor. Orijinal Dana pasta şefi Marcus (lionel boyce) mükemmel çörek yaratma konusunda tapılası bir takıntıya sahipken, eski tarz aşçı Tina (Liza Colon-Zayas) yavaş yavaş içini ısıtan küskünlüğünü bırakır ve yeni havayı benimser. “Bu gerçek, canlı ve… güzel” diyor, herkes kadar kendisini de şaşırtıyor.

Tıpkı Carmy’nin tek bir diktatör auteur etrafında dönmeyen bir mutfak iş yeri yaratmayı arzulaması gibi, Ayı dikenli, canlı performanslarla dolu bir topluluk yapımıdır. Sydney kendinden emin ve mükemmel bir çizgi roman zamanlamasına sahip (Edibiri’nin stand-up geçmişi var). Abby Elliott Carmy’nin kız kardeşi Sugar olarak (eğer yeterince kullanılmadıysa) iyidir. Duygularını ifade edememesi onu hayal kırıklığına uğrattı, ancak kamera, derisinin altında titreyen muazzam kederin anlık görüntülerini yakalıyor. Ve Richie – o bir pislik ve bunu biliyor, ne yazık ki genç kızının tam adının gerçekten “Richie Bad News” olup olmadığını sorduğunu itiraf ediyor çünkü eski sevgilisinin telefonunda bu şekilde listeleniyor. Hayatını Carmy’nin sevimli ağabeyinin yardımcısı olarak geçirmiştir ve şimdi bu yeni düzende yerini bulmak için mücadele etmektedir. Ama Richie ve Carmy o kadar da farklı değiller: Her biri mide bulandırıcı haplar, Michael’ın kaybının üzüntüsünü bastırmaya çalışıyorlar. Sadece finalde, Carmy nihayet yedi dakikalık yoğun bir monologda serbest bırakıyor.

Ayı sessiz gerçekçilik ve hiperaktif fantezi arasında sürekli bir çizgide yürür. Tekrar tekrar, senaristler/yönetmenler Christopher Storer ve Joanna Calo (toplu özgeçmişi şunları içerir: Rami, Hileler ve Bojack Süvari) eylemi yüksek bir seviyeye yükseltin ve ardından geri çekin. Yangınlar çıkıyor, sigortalar atıyor, camlar patlıyor, şiddet çıkıyor. Olay örgüsünün gülünç hale geldiği birkaç nokta var, ancak şovun işleri güvenli bir şekilde oynamaktan ve aynı eski spagettiyi yapmaktan çok ileri ittiğini görmeyi tercih ederim.

Reality dizisini daha önce izlediyseniz Mutfak Kabuslarıhangi Gordon Ramsay düşüşe geçen restoranları acımasızca eleştiriyorsa, oyundaki işlevsiz aile öğelerinin bazılarını fark edeceksiniz. Ayı. Çünkü Carmy’nin tüm iyi niyetine rağmen şeytanlarını kontrol altında tutamaz. “Kötü bir şey olacağını düşündüğün için iyi bir şeyin olmasından korktuğun şeyin bir adı var mı?” Richie’ye sorar: “Bilmiyorum, hayat?”